مباني نظري و پيشينه پژوهش تعریف خودناتوان سازی

دانلود ورد با موضوع مباني نظري و پيشينه پژوهش (فصل دو) تعریف خودناتوان سازی دارای 42 صفحه و با فرمت .docx و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد صفحه : 42 صفحه
فرمت فایل: ورد .docx و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

نظریه های مربوط به خودناتوان سازی
نظریه آدلر
آدلر معتقد بود که احساس های حقارت1 همیشه به عنوان یک نیروی برانگیزاننده در رفتار وجود دارند. او نوشت: انسان بودن یعنی خود را حقیر احساس کردن، چون این حالت در همه ما مشترک است، نشانه ضعف نا به هنجاری نیست. این احساس ها منبع همه تلاش های انسان برای غلبه کردن بر حقارت حتی واقعی یا تخیلی مان است. آدلر معتقد بود که کودک از قدرت و نیرومندی والدین خود و از نا امیدی تلاش برای مقاومت یا مبارزه با آن قدرت آگاه است. در نتیجه کودک نسبت افراد بزرگتر و نیرومندتر اطراف خود احساس حقارت را پرورش می دهد. اگر چه تجربه اوّلیه حقارت به کودکی مربوط می شود ولی به صورت ارثی تعیین نشده است، بلکه این تجربه از محیط ناشی می شود که برای همه کودکان یکسان است، بنابراین احساس های حقارت، گریز ناپذیرند، امّا از آن مهم تر ضروری هستند، زیرا برای تلاش و رشدکردن انگیزش فراهم می آورند.

هر چه سن فرد بالاتر می رود؛ بر تمایل او به اینکه بر ضعف خود غلبه کند و همانند دیگران شود و کارهایی کند که آن ها می کنند افزوده می شود. او به پیشرفت های خود قانع نیست و پیوسته احساس حقارت می کند و به دنبال هدف های تازه تر و عالی تر می رود امّا گاهی نیز پیش می آید که آدمی نقص یا ضعف (چشمان ضعیف، سردرد، زخم معده) را بهانه قرارداده و برای خودداری از انجام کارهای دشوار یا برای توجیه شکستی که در به ثمررساندن آن ها برخوردار است، دلیل تراشی کنند. آدلر بر این باور است، کودکانی که دارای نقص بدنی هستند، خود را برای روبرو شدن با پیشامدهای زندگی ناتوان احساس می کنند و این احساس ممکن است آن ها را از کار و کوشش بازدارد و بر ناتوانی آن ها بیافزاید. (به نقل از سیاسی، 1388)
نظریه موری
همه روان شناسان نسبت به نیازها که انگیزه های مهم رفتار آدمی هستند توجه داشته اند، ولی هیچ یک از آن ها به اندازه موری در این باب تأکید نکرده و به شرح و بسط و طبقه بندی آن ها نپرداخته است. به نظر موری، نیاز تصور آدمی از نیرویی است که در مغز جای دارد و اندیشه و عمل را چنان تنظیم می کند که وضعیت نامطلوبی را به جهت معینی تغییر می دهد. درایت تعریف مقصود موری از تنظیم اندیشه و عمل این است که حرکت و فعلی را که نیاز موجب می شود، تصادفی و خود به خودی نیست و مقصود او از وضعیت نامطلوب، این است که نیاز زاده ی نارضایتی است و آدمی را به سوی هدف رضایت بخش متوجه می سازد.
موری فهرستی 20گانه از نیازها ارائه داده است، در این فهرست موری به دو نیاز اشاره کرده است که به نظر می رسد این نیازها فرد را به خودناتوان سازی سوق می دهد.
نیاز به حفظ حیثیت: در برابر انتقاد، سرزنش، حمله و هجوم به دفاع از خود پرداختن، اشتباه یا شکستی را پنهان داشتن، یا با دلیل تراشی به توجیه آن پرداختن.
نیاز به پرهیز از شکست: خودداری از عمل از بیم شکست احتمالی، دوری جستن از هرچیزی که موجب تحقیر باشد، اجتناب کردن از وضعیت یا شرایطی که در آن احتمال تمسخر، بیزاری یا بی اعتنایی دیگران می رود.
در یک طبقه بندی موری نیازها را به دو طبقه نیازهای آشکار و نیازهای ناآشکار تقسیم می کند. نیازهای آشکار آن هایی هستند که برآوردشان را فرامن مجاز می داند و احیاناً از طرف اجتماع مورد ستایش و پاداش هستند، مانند نیاز به حفظ حیثیت و جبران شکست، نیازهای ناآشکار، نیازهایی هستند که از نظر فرامن چندان مقبول نیستند و در اجتماع نیز ناپسند به شمار می آیند مانند نیاز به پرخاش و لذت جویی، البته در اجتماعات مختلف نوع نیازهای ناپسند و پسندیده ممکن است فرق داشته باشد. (سیاسی، 1388)
نظریه اسناد
فرضیه اصلی نظریه اسناد این است که مردم فعالانه در جست وجوی کشف چرایی رخ دادن وقایع هستند. به عبارت دیگر، ما نه فقط می توانیم بدانیم دیگران چگونه رفتار می کنند، بلکه می خواهیم بدانیم چرا اینگونه رفتار می کنند، زیرا تشخیص می دهیم که این دانش می تواند به ما کمک کند پیش بینی کنیم آن ها در آینده چگونه رفتار خواهند کرد. فرآیندی که از طریق آن ما چنین اطلاعاتی را جست وجو می کنیم، اسناد گفته می شود. به تعریفی رسمی تر اسناد به تلاش های ما برای درک علل زیربنایی رفتار دیگران و در برخی موارد علل رفتار خودمان اطلاق می شود. (بارون و بیرن و برنسکامب1، به نقل از کریمی، 1388)

در زمینه های آموزشگاهی و تحصیلی، موفقّیت و شکست اغلب به توانایی، تلاش، شانس و دشواری یا آسانی تکلیف نسبت داده می شود که در این میان، توانایی و تلاش بیش از همه به عنوان علّت موفقّیت و شکست در نظر گرفته شده اند. افراد به هنگام تبیین پیامدهای پیشرفت، بیشتر این اهمّیت را به شایستگی (توانایی) و میزان تلاش خود می دهند.
تمایل به اسناد دادن بازده های مثبت خود به علل درونی، اما اسناد دادن بازده های منفی خود به عوامل بیرونی را سوگیری خدمت به خود می گویند و به نظر می رسد که این سوگیری از نظر دامنه، عمومیت داشته و از نظر تأثیر بسیار نیرومند است. چرا چنین نوسانی در اسنادهای ما رخ می دهد، چندین احتمال مطرح شده است، امّا بیشتر آن ها در دو مقوله جای می گیرند: « تبیین های شناختی» و « تبیین های انگیزشی». الگوی شناختی معتقد است که سوگیری خدمت به خود، اساساً ناشی از برخی گرایش ها در شیوه ای است که ما اطلاعات اجتماعی را پردازش می کنیم. این الگو چنین می گوید که ما به خاطر بازده های مثبت خود را به علل درونی و بازده های منفی خود را به علل بیرونی اسناد می دهیم که انتظار موفقّیت داریم و به همین دلیل تمایل داریم تا بازده های مورد انتظار خود را به علل درونی بیش از علل بیرونی اسناد بدهیم. برعکس، الگوی انگیزشی معتقد است که سوگیری خدمت به خود از نیاز ما به حفظ و افزایش عزت نفس ما، یا از تمایل ما به خوب به نظرآمدن به چشم دیگران بر می خیزد. (گرینبرگ ،پاییزسکی ، سولومون، 11982، به نقل از کریمی) هر چند عوامل شناختی و انگیزشی هر دو ممکن است در این نوع خطای اسنادی نقش داشته باشند، ولی به نظر می رسد که شواهد پژوهش بیشتر در تأیید دیدگاه انگیزشی است. (همان منبع)