پروپوزال بررسی رابطه میان عدالت سازمانی با توسعه منابع انسان مطالعه موردی دفتر رسیدگی به اسنادپزشکی

پروپوزال بررسی رابطه میان عدالت سازمانی با توسعه منابع انسان مطالعه موردی دفتر رسیدگی به اسنادپزشکی سازمان تامین اجتماعی استان تهران
دارای 47 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

عنوان پروپوزال:بررسی رابطه میان عدالت سازمانی با توسعه منابع انسان مطالعه موردی دفتر رسیدگی به اسنادپزشکی سازمان تامین اجتماعی استان تهران

تعداد صفحه: 47صفحه
فونت: B ZAR
فاصله سطرها: 1.15
منابع فارسی و لاتین: دارد
پرسشنامه و ضمائم: دارد
بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...


پروپوزال سيستم‌هاي اطلاعاتي
عنوان:
بررسی رابطه میان عدالت سازمانی با توسعه منابع انسان مطالعه موردی دفتر رسیدگی به اسنادپزشکی سازمان تامین اجتماعی استان تهران

مقدمه
یکی از موضوعاتی که در سال¬های اخیر در ابعاد مختلف سیاسی، اخلاقی و اجتماعی مورد توجه صاحبنظران علم مدیریت قرار گرفته، مبحث عدالت سازمانی است که از مهمترین مفاهیم، در موضوعات سیاسی و اجتماعی نیز به شمار می¬آید. عدالت، موجب هماهنگی و همکاری بیشتر بین افراد شده و عدالت سازمانی باعث می¬گردد که افراد وظایف خود را در سازمان به نحو اثربخش¬تری انجام دهند (قلی¬پور و پورعزت، 2008).
علاقه وافر پژوهشگران در مورد چگونگی کارکرد عدالت در سازمان¬ها، موجب شده است که در سالیان گذشته، عدالت، در کانون توجه بسیاری از تحقیقات در زمینه علوم انسانی قرار گیرد. درک و ایجاد عدالت در سازمان، از مهمترین وظایف مدیران و کارکنان، بدون توجه به پست و مقامشان در سازمان، می¬باشد. وجود عدالت در سازمان، باعث می¬شود کارها بدرستی صورت گرفته و بی¬عدالتی موجب می¬گردد که کارکنان مجبور گردند حق و حقوق خود را از روش¬های غیرقانونی بدست آورند.
عدالت اجتماعی نیز بدون عدالت سازمانی، غیر ممکن و نامفهوم خواهد بود. در واقع، می¬توان عدالت سازمانی را، انجام درست امور و فعالیت¬های مختلف سازمان، رفتارها و گرایشات کارکنان دانست. عدالت سازمانی، پایه و اساس تفکر استراتژیک و ارزش¬های سازمان به حساب می¬آید و بی-عدالتی، مراحل رشد و ثبات سازمان را که از مهمترین مراحل چرخه حیات سازمان هستند، مورد تهدید قرار می¬دهد (گودرزوند چگینی، 2009).