سهراب سپهری

تحقيق سهراب سپهری
 متشکل از 26 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::


سهراب سپهري نقاش و شاعر، 15 مهرماه سال 1307 در كاشان متولد شد.
«اهل كاشانم
پيشه ام نقاشي است:
گاه گاهي قفسي مي سازم بارنگ، مي فروشم به شما
تا به آواز شقايق كه درآن زنداني است
دل تنهايي تان تازه شود.» (هشت كتاب، صداي پاي آب، ص273)
خود سهراب ميگويد :
... مادرم ميداند كه من روز چهاردهم مهر به دنيا آمده ام. درست سر ساعت 12. مادرم صداي اذان را ميشنديده است... (هنوز در سفرم - صفحه 9)

پدر سهراب، اسدالله سپهري، كارمند اداره پست و تلگراف كاشان، اهل ذوق و هنر. خط خوشي داشتند و در مسائل هنري مانند نقاشي، منبت كاري و ساختن تار ذوقي سرشار نشان مي دادند. (سهراب، مرغ مهاجر، ص17)
وقتي سهراب خردسال بود، پدر به بيماري فلج مبتلا شد.
... كوچك بودم كه پدرم بيمار شد و تا پايان زندگي بيمار ماند. پدرم تلگرافچي بود. در طراحي دست داشت. خوش خط بود. تار مينواخت. او مرا به نقاشي عادت داد... (هنوز در سفرم - صفحه 10)
درگذشت پدر در سال 1341
« پدرم پشت دو بار آمدن چلچله ها، پشت دو برف
پدرم پشت دو خوابيدن در مهتابي
پدرم پشت زمان ها مرده ست.
پدرم وقتي مرد، آسمان آبي بود
مادرم بي خبر از خواب پريد،خواهرم زيبا شد.
پدرم وقتي مرد، پاسبان ها همه شاعر بودند.
مرد بقال از من پرسيد: چند من خربزه مي خواهي؟
من از او پرسيدم: دل خوش سيري چند؟
پدرم نقاشي مي كرد
تار هم مي ساخت، تار هم مي زد
خط خوبي هم داشت» (هشت كتاب، صداي پاي آب، ص274)

مادر سهراب، ماه جبين، اهل شعر و ادب كه در خرداد سال 1373 درگذشت.
فرزند ملك المورخين و نواده ي لسان الملك سپهر مولف كتاب ناسخ التواريخ است. (سهراب، مرغ مهاجر ، ص17)
«مادري دارم، بهتر از برگ درخت» (هشت كتاب، صداي پاي آب، ص272)
تنها برادر سهراب، منوچهر در سال 1369 درگذشت. خواهران سهراب : همايوندخت، پريدخت و پروانه.
«كفش هايم كو؟
چه كسي بود صدا زد: سهراب؟
آشنا بود صدا، مثل هوا با تن برگ.
مادرم در خواب است.
و منوچهر و پروانه، و شايد همه ي مردم شهر. (هشت كتاب، نداي آغاز، ص390)
محل تولد سهراب باغ بزرگي در محله دروازه عطا بود.
سهراب از محل تولدش چنين ميگويد :
... خانه، بزرگ بود. باغ بود و همه جور درخت داشت. براي يادگرفتن، وسعت خوبي بود. خانه ما همسايه صحرا بود . تمام روياهايم به بيابان راه داشت... (هنوز در سفرم -